توابع شناختی ISTP

تفکر درونگرا موهبت منطق را به ما می بخشد. دانش و الگوهای مرتبط آن را تجهیز می کند. تفکر درونگرا زندگی را از طریق یک چارچوب درونی ساخته شده توسط تجربیات و آزمون و خطای فرهیخته فتح می کند. ما را وادار می کند تا به طور منطقی همه چیزهایی را که با آنها برخورد می کنیم به هم مرتبط کنیم. تفکر درونگرا در عمل عیب یابی منطقی رشد می کند. ابهام جایی در آن ندارد زیرا دائماً به دنبال یادگیری و رشد است. این به ما قدرت می‌دهد تا درک کنیم که چگونه کارها از سخت‌گیرانه تا عمیق‌ترین پیچیدگی‌ها کار می‌کنند.

عملکرد شناختی غالب هسته ی ضمیر و آگاهی ماست. که «قهرمان یا شیر زن» نیز نامیده می شود، عملکرد غالب طبیعی ترین و مورد علاقه ترین فرآیند ذهنی و حالت اولیه تعامل ما با جهان است.

تفکر درونگرا (ت د) در موقعیت غالب، موهبت منطق را به ISTPها می بخشد. این افکار و اعمال آنها را با قوام منطقی و منطقی به جای احساسات ساده می کند. تفکر درونگرا غالب به آنها کمک می کند تا با وجود خودجوش بودن اولویت های خود را تعیین کنند. ISTP ها بهترین پاسخ ها و راه حل های عملی را از طریق ایجاد و عیب یابی دست اول ارائه می دهند. آنها واقعیت را همانگونه که هست می بینند و راه هایی برای بهبود آن پیدا می کنند. این حل‌کننده‌های طبیعی دارای قدرت و جذابیت بی‌نظیری در دانستن چگونگی کارکرد چیزهای مختلف برای یک ابزار خاص هستند.

حس برونگرا موهبت حواس را به ما می بخشد. واقعیت ملموس میدان جنگ پیش فرض آن است. حس برونگرا از طریق تجربیات حسی زندگی را تسخیر می کند و بینایی، صدا، بویایی و حرکات بدن آنها را تقویت می کند. این به ما امکان می دهد به محرک های دنیای فیزیکی پایبند باشیم. حس برون گرا شجاعت برای به دست آوردن لحظات ماندگار را شعله ور می کند. ما را ترغیب می کند که به جای بیکار ماندن در اتفاقات، فوراً درست عمل کنیم.

عملکرد شناختی کمکی، که به عنوان "مادر" یا "پدر" شناخته می شود، به هدایت عملکرد غالب در درک جهان کمک می کند و همان چیزی است که ما هنگام آرامش دیگران از آن استفاده می کنیم.

حس برونگرا (ح ب) در موقعیت کمکی، تفکر درونگرا غالب آنها را با هدیه حواس از طریق داده ها و تجربیات واقعی متعادل می کند. این به ISTP ها اجازه می دهد تا با محیط اطراف خود در تماس باشند و با اقدامات خود خودجوش باشند. حس برونگرا کمکی آنها را تشویق می کند تا بدون هیچ مانعی در دنیای واقعی غوطه ور شوند و به آنها شهرت می دهد که در بحران ها بسیار عملی و پاسخگو هستند. همانطور که آنها به عملکرد حس برون گرا خود ضربه می زنند، ممکن است سوالاتی مانند "چه تجربیات واقعی زندگی منجر به این وضعیت شده است؟"، "با موضوعی که در حال حاضر در دست دارم چه کار می توانم انجام دهم؟"، یا "چه چیزی در اطراف من اتفاق می افتد؟" بپرسند.

بینش درونگرا به ما هدیه شهود می بخشد. دنیای ناخودآگاه محل کار آن است. این یک عملکرد آینده نگر است که به طور شهودی بدون تلاش زیاد می داند. این به ما این امکان را می دهد که هیجان غیرقابل پیش بینی لحظات "اوریکا" را از طریق پردازش ناخودآگاه خود تجربه کنیم. بینش درونگرا همچنین ما را قادر می سازد فراتر از آنچه به چشم می آید ببینیم. از طریق یک الگوی انتزاعی از نحوه عملکرد جهان و درنگ در چرایی های زندگی دنبال می شود.

عملکرد شناختی ثالثیه چیزی است که ما از آن برای آرام کردن و برداشتن فشار از عملکردهای مسلط و کمکی خود لذت می بریم. به عنوان "کودک یا امداد" شناخته می شود، مثل این است که از خودمان فاصله بگیریم و بازیگوش و کودکانه است. این همان چیزی است که در هنگام احساس احمقانه، طبیعی و پذیرفته شدن از آن استفاده می کنیم.

بینش درونگرا (ب د) در موقعیت ثالث، ISTPها را از محدود شدن صرفاً به منطق و واقعیت عملی با موهبت شهود رها می کند. از طریق این عملکرد، آنها می توانند به طور شهودی به آینده نگاه کنند، روندهای نانوشته را درک کنند، و جایگزین های دیگر را به جای اقدام فوری سرگرم کنند. آنها از جست و جوی پتانسیل های نادیده یا پیوندهای نمادین در محیط اطراف خود لذت می برند. بینش درونگرا بار خود را از روی شانه هایشان خالی می کند تا همیشه در حرکت باشند و از هیچ چیزی خلق کنند. این به ISTP ها اجازه می دهد تا سرگرم شوند و با بازیگوشی به افکار درونی خود متصل شوند و الگوهای انتزاعی زندگی را درک کنند، از جمله لذت بردن از بهتر بودن در بازی های استراتژی مانند پوکر یا شطرنج.

احساس برونگرا به ما هدیه همدلی می دهد. از خیر بزرگتر از تمرکز بر خواسته های فردی حمایت می کند. این به یک حس قوی از یکپارچگی و اخلاق اعتماد می کند. ما به طور غریزی با ارزش های اخلاقی و فرهنگی هماهنگ می شویم تا از طریق این عملکرد صلح و هماهنگی را حفظ کنیم. احساس برونگرا ما را قادر می سازد حتی بدون تجربه کامل موقعیت بقیه آنها را درک کنیم. این به ما انگیزه می دهد که ارتباطات و روابط اجتماعی خود را حفظ و پرورش دهیم.

عملکرد شناختی پایین‌تر، ضعیف‌ترین و سرکوب‌شده‌ترین عملکرد شناختی ما در اعماق نفس و آگاهی ماست. ما این قسمت از خود را پنهان می کنیم، زیرا از ناتوانی خود در استفاده مؤثر از آن خجالت می کشیم. با بالا رفتن سن و بلوغ، عملکرد پست خود را در آغوش می گیریم و توسعه می دهیم و از رسیدن به اوج رشد شخصی و پایان سفر قهرمان خود، رضایت عمیقی را فراهم می کنیم.

احساس برونگرا (ا ب) در موقعیت پست کمترین فضا را در ذهن ISTPها اشغال می کند. آنها به دلیل رفتار غیرشخصی و منطقی خود در نشان دادن همدلی و حفظ ارتباطات اجتماعی مشکل دارند. آنها معمولاً خجالتی می شوند و در تعاملات ناخوشایند گرفتار می شوند زیرا احساس برونگرا پایین در مقابل برجسته ترین عملکرد آنها یعنی تفکر درونگرا قرار می گیرد. ISTPها ممکن است احساس غیرطبیعی کنند زیرا مرزهای خود را برای معاشرت با دیگران گسترش می دهند. درک عواطف انسانی هرگز نقطه قوت آنها نبوده است که آنها را گیج و تحریک پذیر کرده است. این شخصیت‌ها ممکن است درک موتور خودروها را آسان‌تر از تطبیق با احساسات پیچیده و پر بار دیگران بدانند.

تفکر برون گرا موهبت کارآمدی را به ما می بخشد. از استدلال تحلیلی و عینیت ما استفاده می کند. تفکر برونگرا در برتری سیستم‌ها، دانش و نظم بیرونی شکل می‌گیرد. تفکر برونگرا به جای احساسات زودگذر، به حقایق پایبند است. هیچ وقتی برای چت های احمقانه نمی دهد و روی موضوعات کاملاً مهم تمرکز می کند. این اشتیاق ما را برای گفتمان آموزنده تقویت می کند تا افق های خرد و دانش ما را گسترش دهد.

تابع سایه مخالف، که به نام نمسیس نیز شناخته می‌شود، شک‌ها و پارانویای ما را فرامی‌خواند و در تقابل با عملکرد غالب ما عمل می‌کند و نحوه نگاهش به جهان را زیر سؤال می‌برد.

تفکر برونگرا (ت ب) در موقعیت سایه مخالف، ISTPهای فردگرا را ناامید می کند زیرا با تفکر درونگرا غالب آنها در تضاد است. هنگامی که آنها تفکر برونگرا را تجربه می کنند، تمایل دارند در پیروی از قوانین و سیستم های کلی سرسخت و سرکش باشند. ISTPها از ابزارهای خود برای مؤثر و کارآمد بودن پیروی می کنند. زمانی که افراد دیگر راه خود را بر آنها تحمیل می کنند، ممکن است احساس حمله و سردرگمی کنند. در نتیجه، کارکرد مخالف آن‌ها پارانویا و شک را القا می‌کند و کسانی را که در ظاهر بینش و نظرات خود را بیان می‌کنند، بدگویی می‌کند.

حس درونگرا موهبت جزئیات را به ما می بخشد. برای به دست آوردن خرد در حالی که در زمان حال زندگی می کند، با گذشته مفصل مشورت می کند. ما از طریق این تابع، خاطرات و اطلاعات به دست آمده را به خاطر می آوریم و دوباره مرور می کنیم. دائماً داده های حسی را ذخیره می کند تا دیدگاه ها و نظرات فعلی ما را متعادل کند. حس درونگرا به ما می آموزد که به جای غرایز صرف به حقایق اثبات شده و تجربیات زندگی اعتبار دهیم. این به ما توصیه می کند که از تکرار اشتباهات مشابه خودداری کنیم.

تابع سایه انتقادی خود یا دیگران را مورد انتقاد و تحقیر قرار می دهد و در جستجوی کنترل خود به تحقیر و تمسخر فکر نمی کند.

حس درونگرا (ح د) در موقعیت سایه بحرانی با ابراز پشیمانی و سخنرانی در مورد آنچه باید انجام می شد، به نفس حمله می کند. این ISTP ها را به خاطر انجام مکرر اشتباهات مشابه و از دست دادن درس های گذشته مورد انتقاد قرار می دهد. آنها در میان در دسترس بودن جزئیات و تجربیات مرتبط در ذهنشان از اینکه از شرایط خود کوتاهی می کنند احساس شرم می کنند. حس درونگرا انتقادی، ISTPها را به دلیل تکانشگری بودن و نداشتن احتیاط کم می‌کند. هنگامی که آنها به این عملکرد ضربه می زنند، ممکن است شروع به فکر کردن به چیزهایی مانند "چگونه می توانستم این شرایط بسیار آشنا را به اشتباه مدیریت کنم؟"، "چرا این مرتب یا منظم نیست؟"، یا "از سر خود بیرون بروید و با واقعیت زندگی روبرو شوید."

شهود برونگرا به ما هدیه تخیل می بخشد. این دیدگاه های زندگی ما را تقویت می کند و ما را از باورهای محدود کننده و مرزهای ساخته شده خود رها می کند. از الگوها و روندها برای ارتباط با واقعیت ملموس استفاده می کند. شهود برون گرا به جای جزییات خاص، به تأثیر و محیط حساس است. این عملکرد با جسارت به اسرار شگفت‌انگیز جهان رشد می‌کند. ما را هدایت می کند تا به طور شهودی از طریق جریان انتظار در مورد آنچه هنوز آزاد نشده است عبور کنیم.

تابع سایه فریبکار حیله گر، بدخواه و فریبنده است و افراد را در تله های ما دستکاری و به دام می اندازد.

بینش برونگرا (ب ب) در موقعیت سایه فریبکار، ISTPها را با موهبت تخیل آزار می دهد. آنها ترجیح می دهند بر اساس داده های زندگی واقعی عمل کنند تا اینکه زوایای مختلف احتمالات را سرگرم کنند. آنها احساس می کنند که در تلاش برای طوفان فکری یا نظریه پردازی با دیگران، غرق شده و احمقانه هستند، زیرا با برجسته ترین عملکرد خود، یعنی تفکر درونگرا، همسو نیستند. وقتی با افرادی مواجه می‌شوند که از بینش برونگرا استفاده می‌کنند، تمایل دارند اهداف خود را بد جلوه دهند و آنها را به دام گزینه‌های خود بیاندازند تا فقط از "چرند"های درک شده خود جلوگیری کنند.

احساس درونگرا به ما هدیه احساس می بخشد. از عمیق ترین زوایای افکار و احساسات ما عبور می کند. احساس درونگرا در ارزش های ما جریان دارد و به دنبال معنای عمیق زندگی است. به ما این امکان را می دهد که در میان فشار خارجی در خط مرزها و هویت خود بمانیم. این عملکرد شناختی فشرده درد دیگران را احساس می کند و دوست دارد شوالیه کسانی باشد که نیاز دارند.

تابع سایه شیطان، عملکرد کمتر توسعه یافته ما است، عمیقاً ناخودآگاه و به دور از نفس ما. رابطه ما با این عملکرد به قدری تیره است که با افرادی که از این کارکرد به عنوان کارکرد غالب خود استفاده می کنند، درگیر هستیم و اغلب آنها را شیطانی می کنیم.

احساس درونگرا (ا د) در موقعیت سایه شیطان کمترین عملکرد ISTPها است. همانطور که آنها در ارتباط با احساسات خود مبارزه می کنند، در درون نگری گم می شوند و به شدت نسبت به خود و محیط اطرافشان خشن می شوند. برای مثال، این شخصیت‌ها ممکن است در مبارزه برای یک هدف خاص مشتاق شوند، اما وقتی به احساس درونگرا خود دست می‌زنند، ممکن است به‌جای اینکه واقعاً متقاعدکننده باشند، خودپسند و بی‌احساس به نظر برسند. آنها تمایل دارند کاربران غالب احساس درونگرا را که با احساسات درونی خود هماهنگ هستند، شیطان جلوه دهند، زیرا آنها برای ذهن تحلیلی آنها منطقی نیستند. ISTPها همچنین ممکن است عملکرد شیطانی خود را به عنوان نوعی دفاع با شرمساری و اشاره به خلاءهای شدید در اخلاق و قضاوت حریف به کار گیرند.