Jak myślicie Czemu tak wiele ludzi nie ma wsparcia mentalnego mimo dużej ilości psychoterapeutów i psychologów ?

Czy sporo czasu, to nie sądzę. Zdanie na ten temat w naszym zaścianku zaczyna się zmieniać, myślę, że w ciągu jednego pokolenia będzie pod tym względem normalnie.

Powtarzalność badań naukowych w psychologii jest, no nie oszukujmy się, marna. Co nie zmienia faktu, że pole do rozwoju jest ogromne, ale brak tej powtarzalności mnie osobiście zniechęca i jestem w stanie to traktować jako coś na pograniczu wiary i nauki, ale niech się rozwija.

@Patryk ale psychologia to nie jest nauka ścisła jak matematyka czy fizyka więc ciężko tu o powtarzalność, zwłaszcza wpływ psychoterapii na jednostkę jest indywidualny i tak też trzeba podchodzić do problemu.

No właśnie w tym jest problem, ale tak jest z całą medycyną. 2-3 lekarzy Ci nie pomoże to już wszyscy lekarze są źli.

Poszukiwanie terapeuty (o ile nikt Ci żadnego nie poleci) to totalna loteria. Na znanym lekarzu prawie wszyscy maja dobre opinie. Niestety czasem trzeba się przebić przez kilku żeby trafić na takiego, który nam odpowiada. Ja pierwsza terapeutke znalazłem właśnie na znanym lekarzu. Chodziłem do niej pół roku zanim się zdecydowałem przerwać bo nie widziałem za bardzo sensu (nie neguje jej wiedzy i umiejętności, ale mi po prostu nie pasowała i nie potrafiłem się przed nią bardziej otworzyć). Do drugiej poszedłem z polecenia i obecnie chodzie 1,5 roku. Oczywiście wszystko prywatnie, więc nawet chce liczyć ile pieniedzy na to poszło ;d

@Łukasz muszę przyznać rację, że czasem po prostu terapeuta może nie odpowiadać, mam przyjaciela psychologa i sam powie, że czasem po prostu to nie działa jak powinno i nie jest to niczyją winą, psychoterapeuci to też ludzie 😛 Ale dobrze, że trafiłeś na odpowiedniego, ja miałem chyba duże szczęście, bo za pierwszym podejściem trafiłem na tego, co trzeba... A pieniądze lecą dalej 😅

Nie podważalny komentarz 😦🔥

Witamy w Polsce 😡

Można się umówić z terapeutą że będzie się przychodzić 2 albo 3 razy w miesiącu tak żeby nie obciążało to naszej kieszeni. Albo uzbroić się w cierpliwość i czekać na miejsce w poradni na NFZ. Tylko że mniej wizyt z terapeutą = więcej pracy z samym sobą i potencjalnie woljniejszy przebieg terapii ale to wszystko zależy.

Nie wiem czy wprowadzenie takiego przedmiotu załatwi sprawę. Po pierwsze uważam, że to rola rodzica nauczyć dziecko jak sobie radzić z emocjami. Niestety jest bardzo mało świadomych rodziców, którzy mają chociażby minimum wiedzy z zakresu psychologii i wiedzą jak ich zachowania względem dziecka (zwłaszcza w pierwszych czterech latach życia) mogą wpłynąć na dorosłe życie ich pociechy. Moim zdaniem tego o czym piszesz nie da się załatwić zajęciami grupowymi, zwłaszcza z nie dojrzałymi osobami. Sam tak naprawdę nauczyłem się identyfikować swoje uczucia dopiero na psychoterapii (najpierw w 2020 z jedna terapeutka, lodem od 2021 do dzisiaj z druga). Pamiętam jak na pierwszych sesjach na pytania co czuję, przewaznie potrafiłem odpowiedzieć "nie wiem". Psychoterapia indywidualna to wg mnie najlepszy sposób żeby nauczyć się identyfikować własne uczucia. Natomiast zarówno wśród dzieci jak i dorosłych, znajdzie się spora grupa osób które nie będą chciały współpracować z terapeutą, a bez chęci w tym przypadku niczego się nie osiągnie. Wręcz przeciwnoe, opór będzie jeszcze większy

Moim zdaniem taka nauka to jest rola rodziców. Tu potrzeba podejścia totalnie indywidualnego, dobrej znajomości dzieciaka i jego wrażliwości.

Można spróbować umówić się z terapeutą że spotkania będą rzadziej, powiedzmy co 2 tygodnie czyli to wyjdzie 300-400zl miesięcznie, natomiast wtedy trzeba dawać więcej od siebie. Niestety na NFZ trzeba czekać, ale można próbować zapisać się do poradni psychologicznej. W sumie warto te pół roku/rok poczekać a potem zaczac dzienna terapię. Trzeba dać sobie szansę a nie tkwić w bezsensie i się męczyć ze sobą 👍

@Sebastian jeśli ktoś może czekać to jak najbardziej warto. Niestety o terapeucie najczęściej się myśli (o ile w ogóle) gdy jest potrzebny na już. Nie przewidzisz, że za pół roku dopadnie Cię kryzys i będziesz miał myśli samobójcze. Jakimś rozwiązaniem są telefony wsparcia, ale z tego co słyszałem to też różnie funkcjonują

@Sebastian Sprawę ogarniam od niedawna , sprawdzam różne możliwości ale są 2 rzeczy które przeszkadzają, wszędzie daleko i z tad dłuższe terminy. Drugi, to w przypadku online przez wideokonferencje (dopiero co sprawdzam co i jak) problem z operatorem, od ponad poł roku ciągłe problemy zarówno z internetem jak i siecią komórkową. Ale mimo to działam i szukam.👍

@Łukasz Dokładnie myśli się gdy jest potrzebny już. Z jednej strony mogę czekać i działać we własnym zakresie, z drugiej strony wolałbym zacząć jak najszybciej. Niestety w naszym kraju ten temat leży w bagnie i dogorywa 😒.Jak na razie miałem 2 kryzysy totalnego załamania i jakoś poskładałem się do kupy ale łatwo nie było.

@Łukasz chyba masz rację z tym że zazwyczaj ludzie idą do terapeuty gdy jest potrzebny na teraz, ale też pewnie nie zawsze. Kryzysy też po sobie pozostawiają zniszczenia a czasami mogą być wynikiem tego że człowiek nie umie sobie poradzic zpewnymi rzeczami. Wiadomo każdy sam podejmuje decyzję czy iść czy nie iść ale myślę że zawsze warto pójść do psychologa i nawet o tym kryzysie porozmawiać. Psycholog pomoże zrozumieć dlaczego do tego doszło i jak sobie poradzić następnym razem, ale to tylko moja opinia.

@Krzysztof kurde to słabo że to tak wygląda ale najważniejsze że się nie poddajesz i próbujesz. Powodzenia! 👍💪

To też słuszna uwaga ☝️ tylko też ludzie nie rozumieją że dowiadując się prawdy na swój temat mają wpływ na to żeby coś zmienić - a tego wiele osób nie chce robić, nawet jeśli ich zachowania są szkodliwe dla otoczenia albo nich samych.