Wat was tot nu toe het engste moment van je leven?

Question

Sharon · Accepted Answer

De dag dat ik mijn vader overleden vond.. Daarna stortte ook mn hele leven in.

Anouk · Answer

Het moment dat ik gedwongen werd het ouderlijk huis te verlaten en op een vakantiepark kwam te wonen, niet wetende of ik ooit op tijd een echte woning zou vinden of dat ik uiteindelijk helemaal alleen op straat zou komen te staan.

Jack · Answer

Ik moet kiezen tussen verschillende voorvallen...

Op het moment voelde het niet eng, maar (veel) later drong het tot me door in wat voor levensgevaar ik verkeerde: Ik was in Amman, Jordanië en zoals altijd kwam ik al dwalend in niet-toeristische gebieden terecht.

Ik liep een soort thee/koffiehuisje binnen en bestelde iets te drinken. Er zaten enkele kerels die erg onaardig keken. Er hing een broeierig een dreigend sfeertje. Ze bleven maar naar mijn tas kijken. Op een gegeven moment zag ik dat ze elkaar en signaal gaven en iemand deed de deur op slot.

Ik speelde onnozel en ging naar de toilet alwaar ik uit het raampje klom en wegrende. In mijn tas, die ik achter liet aan de stoel hangend, zaten mijn toiletspullen, een truitje en andere tamelijk waardeloze spullen. Ik had mijn waardevolle spullen op mijn lichaam.

Marc · Answer

Met mijn auto een klapband krijgen bij 200 km/u , 😮

Joery · Answer

Toen ik te horen kreeg dat mijn Pepe (ie was als een vader voor mij) hem zelf van het leven had beroofd. Ik wist niet wat te doen mijn wereld storte in. Ik mis hem nog elke dag 😢❤️‍🩹

Nina · Answer

"Mijn" stalker die me al een paar maanden bedreigde en me van alles aan wilde doen, liep op gegeven moment tijdens een nacht rond half 3 om mijn huis, sloeg stomdronken en doorgesnoven met een koevoet tegen de muren en ramen, schreeuwde wat hij allemaal met me ging doen (geen fraaie dingen).
Mijn huis was vrijstaand, nogal afgelegen, in het buitengebied, klein en krakkemikkig en niet bestand tegen zoveel geweld. Niemand in de buurt die kon horen of zien wat er gebeurde. Ik was alleen.
Dus ik was - letterlijk in doodsangst - achter mijn aanrecht weggezakt en was er oprecht van overtuigd dat ik eraan ging. Nooit daarvoor en nooit meer daarna ben ik zó angstig en in paniek geweest.
Ik had gelukkig al prio 1 bij de politie, dus ik heb jankend van angst, terwijl ik ineengedoken op de grond achter m'n aanrecht probeerde me te beschermen tegen rondvliegend glas van mijn keukenraam wat in de rondte vloog, 112 gebeld. Degene die ik aan de lijn kreeg bleef doorlopend met me aan de lijn terwijl ik bleef zeggen: "hij gaat me vermoorden, hij gaat me vermoorden" en ik ben die centralist nog steeds dankbaar dat ze me bleef geruststellen.
Smartphone had ik God zij dank altijd op zak en opgeladen in die tijd, ivm met de bedreigingen van die gestoorde stalker, en vanwege de Prio 1 status stonden er binnen 5 minuten (leken wel uren) 3 politieauto's op m'n erf die met 6 man nog moeite hadden om die vent te handboeien en de auto in te sleuren.

Daarna begon eigenlijk mijn "nieuwe leven". Nooit meer zal ik zo onbevangen en onbevreesd zijn als na dit voorval.
Ik heb behoorlijk wat extreem enge momenten in mijn leven meegemaakt, ook op mijn werk, maar dit was toch wel de meest ingrijpende, omdat ik pas na 3 jaar weer redelijk onbevangen door het leven ging.
Maar nooit meer zoals ik voorheen was.

Ik kende die vent niet, had gewoon de pech dat ik een psychopaat op de nek kreeg, en mijn angst wás terecht: die kerel had een enorm strafblad van zware mishandeling en verkrachting en was, toen hij mij als doelwit uitkoos, net weer vrij na 4 jaar vastgezeten te hebben. Een gevaarlijke gast en knettergek.
Dat hij mij "uitverkoren" had was gewoon toeval, botte pech.

Zoiets richt wat aan, geloof me.
Het maakt iets kapot waarvan je dacht dat het nooit kapot kon gaan, sterker nog, voorheen realiseerde ik me niet eens dat dat überhaupt kapot kón, hoewel ik al echt wel gepokt en gemazeld door het leven was.

Die "rugzak" is nu trouwens weer leeg, het is nu 4 jaar geleden. Maar het litteken blijft altijd.
En deep down ben ik nog steeds woedend op kerels zoals die klootzak, die dacht het recht te hebben mij te kunnen vernielen. En justitie doet aanvankelijk niets terwijl jij maandenlang belaagd wordt door zo'n gast. "Hij moet eerst een strafbaar feit plegen", werd me de eerste tijd gezegd. Daar was ik kapot van. De politie deed wel erg veel moeite voor me en ik werd regelmatig na mijn werk, waarbij ik in de nachtelijke uren thuiskwam, naar huis begeleid. Die hebben echt goed werk verricht.
Justitie gaf na het "incident" met de koevoet eindelijk thuis en die vent is vervolgens eindelijk veroordeeld en vastgezet. Maar vooral omdat hij ook nog bezig was met andere activiteiten op het criminele vlak en dus niet zozeer omdat hij mijn leven al maandenlang verwoestte.

Gestalkt worden is een van de ergste en beangstigende situaties waar je, zonder er wat aan te kunnen doen, in terecht kunt komen.
Het tast je veiligheidsgevoel aan, en als je dat gevoel eenmaal kwijt bent geweest, al is het maar tijdelijk, verandert er iets in je. Je krijgt een extra radar, als het ware.
Ook als je geen angstig type bent.
Je ervaart letterlijk doodsangst. En terecht. 
Ik wens niemand een stalker toe. Zelfs mijn ergste vijand niet.

Ryan · Answer

Waarschijnlijk het auto ongeluk dat ik een maand geleden heb gehad. Het feit dat een domme actie van een ander jou het leven kan kosten. Maar ik rijd alweer auto, dus het viel ook wel mee.

Lis · Answer

Dat bij mijn zoon vtos werd geconstateerd

Evert · Answer

Waarschijnlijk toen ik uit de schoot kwam. Gelukkig is dit verdrongen of vergeten.

Hans · Answer

Dat was jaren geleden in een nachtmerrie, een confrontatie met een gruwelijk en inktzwart kwaad en ik was eigenlijk al wakker maar kon mijn ogen niet open krijgen en ik voelde de boosaardige entiteit als een griezelige klauw om mij heen tot ik eindelijk helemaal van slag mijn ogen open kon doen, zoiets vergeet je nooit! Groetjes van Hansch✌️

Mike · Answer

Zou m'n auto ongeluk moeten zijn ma kan het alleen niet meer herinneren 🤷‍♀️

Bart · Answer

Toen ik mn eigen huis in mn 1tje ging kopen

Cedric · Answer

2 maand stage gedaan naar gran canaria, met een klas die je totaal niet moet alleen naar daar iedereen achterlaten en eiland ontdekken op je eentje. Op een plaats waar je niets kent. Je leert jezelf kennen. 🤣🤣😄

Cornelius · Answer

Min of meer de hele periode waarin mijn vader darmkanker had, chemotherapie onderging, het uiteindelijke overlijden, en het afhandelen van het overlijden daarna.

Sannie · Answer

Ik ben vroeger bijna verdronken. Dat blijft het engste moment uit mijn leven.

Cees · Answer

Dat de motor vd auto bergafwaarts afsloeg en de remdruk weg viel. Kreeg hem net op tijd aan de praat

Wat was tot nu toe het engste moment van je leven?

Questions Community

Met mijn auto een klapband krijgen bij 200 km/u , 😮

Toen ik te horen kreeg dat mijn Pepe (ie was als een vader voor mij) hem zelf van het leven had beroofd. Ik wist niet wat te doen mijn wereld storte in. Ik mis hem nog elke dag 😢❤️‍🩹 (bewerkt)

Gerelateerde Berichten

Als je een plek ergens in de wereld kon kiezen voor een gratis week vakantie, waar zou je heen gaan?

Volg je je verstand of je gevoel?

Wat is de mooiste reis die je hebt gemaakt?

Wat is het grootste verschil tussen succesvolle en onsuccesvolle mensen?

Hoe definieer je schoonheid?

Wat is een eigenschap waar je trots op bent?